Na regen komt zonneschijn.

29 september 2019 - Mombasa, Kenia

Na regen komt zonneschijn. 
Ook in Mombasa, waar we al weer 3 dagen  aan de slag zijn.
Zoals altijd,weer met volgepakte tassen en koffers,waarbij Carla naast de drie de ze had er met gemak nóg een had kunnen vullen.
Gelukkig kletste Carla zich vlot door de douane. Tegenwoordig zet iemand in de catacomben op ‘verdachte ‘ bagage een flink aantal grote kruistekens ,die dan bij de douane er uit worden gevist....
Mijn tas kon ik wat wegmoffelen onder onze handbagage en mijn vest.Pffff, 
De chauffeur stond ons al op te wachten, gelukkig met een grote auto! Thuis bij ons gast gezin even bij gekletst en gauw onder de klamboe. 
Donderdag het gebruikelijke riedeltje,  de bank, ( voor even weer millionair) de telefoonkaart gevalideerd,  afspaken maken,bevestigen etc. Gewapend met kadootjes en zwemspullen op naar de buren. Het weerzien was hartelijk maar we staren wat beteuterd naar het lege zwembad ........
Oeps, under reconstruction . Gelukkig valt af en toe de regen bij bakken uit de lucht en kunnen we buiten douchen 😭.
Vrijdag hebben we de doeken dames weer een paar maanden omzet bezorgd. Met name Carla heeft een mega bestelling voor de prachtige doeken. Ruim twee uur, kiezen en keuren, appen met de klanten in Nederland,  gingen we vol gepakt met Uber naar huis. De bestellingen halen we over twee weken op.
Zaterdag  .Met dr Johnson naar Seaside Hospital, zijn ziekenhuis,  ineens in het voorjaar door de inspectie  gesloten ! Gewoon dicht. Niet verbazingwekkend overigens,  maar toch.
Eind juli mocht het na wat aanpassingen weer open. Inmiddels heeft hij een ander gebouw gevonden,en dat wordt nu klaargestoomd als nieuw ziekenhuis.Wij mochten een critisch onderzoek doen. Ik denk dat bij ons in NL, de inspectie ter plekke gereanimeerd moest worden....
Wij , inmiddels bekend met de lokale mores hier, stappen er opgewekt naar binnen. Het is een goed, solide gebouw, er wordt hard gewerkt om er iets van te maken, volgens de aannemer wordt het over 3 weken opgeleverd...... Wij wedden van niet !!
Johnson is blij met de adviezen  van Carla en hele praktische tips, zoals lockers in de kleedkamer.
Nog een beetje beduusd van dit alles gaan we met Uber weer richting Nyali. Het verkeer downtown Mombasa is hell. Alles krioelt door elkaar.Tuktuks,motorbikes, vrachtwagens, auto’s en een enkele suïcidale fietser. O ja, ik vergeet de volgeladen handkarren. 
We wippen nog even bij de doeken dames aan, slaan nog een paar mooie kaftans in en ploffen neer bij Café Mocah. Tijd voor een lunch.
Aan het eind van de middag maken we kennis met onze safari chauffeur!!! We hebben onszelf getraceerd op 3 dagen safari ! Daarover later meer.
Zondag ochtend, de regen gooit soms een en ander in de war, er staat een outreach gepland in Mariakani , vooralsnog....met een paar uur vertraging. Na wat omzwervingen door Mombasa om een doos wasbaar maandverband van Afri Pads op te pikken,welke nog net op tijd met een bus uit Nairobi was aangekomen. We vinden in de chaos zowaar ook de Tweede auto, met leden van Soroptimist International, en verlaten Mombasa. Moi Kadzonzo Girls high school, op zo,n anderhalf uur rijden van Mombasa is de bestemming. Vandaag een charter,Help A Girl go to school.
1500 meisjes zitten hier op boarding school. Uit de grote aula ? klinkt gezang.Uit volle borst mee gezongen ,het swingt de pan uit. Wat een power .Een over enthousiaste dominee?doet het nog eens dunnetjes over.Voor mij nieuwe interpretaties van de Bijbel vliegen door de zaal.De volume knop hoog, de speakers trillen en mijn oren fluiten.
Na dit geweld is het tijd om ons te presenteren en de doos met Afri Pads te overhandigen.  Een andere vrouwen groep overhandigd een grote hoeveelheid Always,disposables. Gezien de grote aantallen meisjes.....was een vrachtwagen vol beter geweest. Na afloop praten we nog wat na met meisjes en het Hoofd van de school. Men tracteerd ons op een lekkere Pilau,  gezellig met z,n allen buiten eten.
De terugreis ging sneller,  enigzins gebroken kwamen we thuis in Nyali. What a day....
En guess what....Morgen gaan we wéér die kant op.Naar Samburu,  nog een uurtje verder de Bush in.
Wordt vervolgd. 
 

Foto’s

5 Reacties

  1. Erna:
    29 september 2019
    Zet 'm op, kanjers!
    Groet, Erna
  2. Wilma:
    30 september 2019
    Weer geweldig om te lezen, indrukwekkend!
  3. Carry:
    30 september 2019
    Heerlijk hoor, je verhaal. Naast alle inspanning ook een succes en een feest van ontmoetingen. Is ook genieten. Een goed vervolg !
  4. Janny:
    30 september 2019
    Wat een verhaal Hermien.
    Jullie doen echt veel en goed werk.
    Succes ermee.
  5. Monique:
    4 oktober 2019
    Mooi verhaal lieve Hermien. Vooral genieten, toch, en jullie liefde en kennis verspreiden en ervaren. XX