Hit the road again. Deel 6

11,12 en 13 april.

We gaan binnendoor, we kiezen voor ‘het achterland’ het farm land. We zetten koers naar Himeville, al gauw gaat het asfalt over in een gravelroad. Geen probleem, de weg is goed onderhouden hier. Uitgestrekte weilanden met koeien en zelfs 2 cowboy, s te paard die hun vee drijven. Groen en heuvelachtig. Af en toe miezert het wat, bij toch nog 26 c. Na Himeville gaan we richting Lower Loteni, omhoog gaat het de wolken in. Spectaculaire vergezichten wisselen zich af met dichte mist en dan weer breekt de zon door. Boerderijen rijgen zich aan een, met tientallen kilometers geen teken van leven. Een eenzaam bestaan lijkt me.

In mijn herinnering was Kamberg, bekend om zijn San rotstekeningen, een dorp waar we vast wel koffie konden drinken. Dat was een vergissing, de moeizame rit over een modderige weg in aanleg, kwam uiteindelijk uit bij het Kamberg Nature Reserve. Ongetwijfeld prachtig, maar nu niet de bedoeling. Bij het San Rockpainting Centrum hielpen 2 behulpzame rangers ons weer op het goede spoor. Na voor de 2e keer de modder getrotseerd te hebben vervolgden we de weg naar Rosetta en Mooi Rivier. Een mooie route, ook weer onderdeel van de Midlands Meander. Bij Mooi Rivier vonden we weer onze geliefde koffie tent, inmiddels tijd voor een lunch. Onze bestemming vandaag is de Greenfire Lodge, in het noordelijke deel van de Drakensberge, het Royal Natal N.P. Makkie zou je denken.

We kiezen nu voor de snelweg en gaan via Winterton en Bergville die kant op. Echter…. De navigatie laat ons in de steek, ook met Google maps op de telefoon worden we op het verkeerde been gezet. Uit eindelijk na wat omzwervingen sturen locals ons weer terug en ja hoor, we vinden het! (Tip: zet Alpine Heat in je navigatie, dan helpen ze je bij de slagboom van dit ressort verder.)

Steeds hoger gaat het weggetje de bergen in, 2 ressorts laten we al achter ons, Carla loodst ons door een beekje en over smalle paadjes, bidden dat er geen tegenliggers komen! Welkom bij Greefire Lodge, een bord en een hek. Op slot! Carla belt, en met aanwijzingen vinden we de sleutel. Verder gaat het, nog hoger de bergen in. 45 min nadat we het asfalt verlieten zien we de lodge. Een waar paradijs.

In het westen de bergwand van Royal Natal NP, in de verte naar het zuiden het zgn. Amfitheater, naar het oosten de rolling Hills en graslanden. Hartelijk verwelkomt door de gastvrouw met een drankje, kijken we ons de ogen uit. Wat een plek. 3 ruime houten Cabins met een veranda zijn voor ons.

Het weer slaat snel om, het onweert in de verte, donkere wolken rollen over de bergwand. We halen gauw de spullen uit de auto, net voordat het noodweer los barst.

De regen en de storm houden aan, in het donker rennen we naar het hoofdgebouw waar de bar en een gezellig lounge/restaurant is. Het hout vuur brand, het is gezellig druk. De maaltijd is heerlijk, goed toeven na een mooie lange rit.

De volgende ochtend schijnt de zon weer, het is fris, zo, n 22 c op deze hoogte. Na het ontbijt wandelen we in de nabije omgeving en koesteren we ons in de zon. Na de lunch, gaan we op zoek naar de San rots tekeningen. Een redelijke klim maar goed te doen. We zien een groep Elandantilopen in de verte. Roofvogels vliegen boven de bergkam, de gieren laten zich niet zien. De omgeving is schitterend, de stilte oorverdovend. Op handen en voeten dalen we af naar de plek waar de rotstekeningen te zien zijn. Mooi, ook dat het bewaard is.

De Greefire Lodge ( zoek het maar eens op ) is een heerlijke plek om tot rust te komen, er is geen internet, telefoon heeft amper bereik, na ruim 3 weken reizen en prachtige dingen te hebben gezien een mooie afsluiting van deze reis.

 Speciaal voor ons maken ze om half 7 ontbijt, we hebben een lange reis voor de boeg naar Johannesburg waar we de auto moeten inleveren en de vlucht naar huis moeten halen. Eerst nog een mooie route, via de Oliviershoek pas en Harrismith, met onderweg veel water partijen, dammen, tafelbergen, boeren land en spectaculaire wolken partijen , rijden we richting de grote stad. Onderweg af en toe flinke regen buien.

Gelukkig loodst de navigatie ons dwars door Johannesburg, 5,6 rijen dik druk verkeer, naar Bushlore. Ruim op tijd draaien we het terrein op. 4100 km hebben we afgelegd! Geen schade, geen gedoe, alleen 2 verloren nummer platen!

We worden netjes naar de luchthaven gebracht, ruim op tijd om in te checken bij Turkisch Airlines en na de security checks neer te strijken bij Mug en Bean voor een late lunch. De laatste Randen worden uitgegeven in de leuke souvernirshops.

Good Bye South Africa! Baaie Dankie.

De rest is geschiedenis, prima vlucht, alle bagage was er, beetje koud hier……

Met heel veel plezier kijken we terug op deze reis. Voor meer informatie kijk op de website http://www.selfdrive4x4.com , of stuur een mailtje of laat een bericht achter op het blog.

Bedankt voor het lezen en wie weet, tot een volgende keer.