Deel 2, Hit the road again.

1 mei 2017 - Kruger National Park, Zuid-Afrika

Deel 2. 

25 maart,

Op weg naar het Kruger Park. 10 jaar geleden waren Anton en ik, met Ciska en Ari hier ook. Time flies !!! We hebben toen overnacht in het Parfuri River Camp, zo, n 8 km in het bos verscholen, kwam geen eind aan leek het toen…., tenten kamp op palen. De wildernis experience ten top, geen stroom, olie lampen en een kampvuur. Dat leek me leuk om nu nog eens te doen. Komt bij dat het om de hoek bij het Krugerpark ligt!

Het had trouwens weinig gescheeld of het feest ging niet door. Een paar dagen eerder waren er weg blokkades van boze locals, een conflict met SAN parks over de opbrengst en profits van het Kruger Park, waar de bewoners hier land aan hebben afgestaan. De weg lag bezaaid met grote stenen en takken. Een grimmige sfeer. Toen, gelukkig was het net 2 dagen geleden opgelost, waardoor we er dus langs mochten.

Voor deze reis hebben we ons de Wild Card aangeschaft, een nationale parken pas die toegang geeft tot heel veel parken, ook in Swaziland en Kwa Zulu Natal bv. Handig, gaat sneller bij de Gates en al gauw voordelig als je veel in de San Parcs verblijft zoals wij dit keer.

We waren vroeg, dus gingen we alvast Kruger in. Om te picknicken en alvast het subtropische noorden te verkennen. We waren nog geen 15 minuten binnen, camera, s nog in de tas…. Loopt er een leeuw, zo pal voor ons uit, kijkt nog lichtelijk geïrriteerd naar ons om….. Voordat het tot ons door dringt en de camera, s gepakt hebben….. is ie weg. Verbluft kijken we elkaar aan. He ??

Het noordelijke deel is dicht begroeid, met een verscheidenheid aan vegetatie, Yellow Fever Trees, Lianen, weelderige varens, etc. Prachtig, geheimzinnig en spannend. Opeens een kanjer van een olifant! Verstopt zich achter de bossen, geeft duidelijk aan, jullie staan in de weg! We rijden iets door en ja hoor, daar gaat ie achter ons langs! Foto moment voor Albert en Anneke. Dit is kicken.

De weg naar Parfuri River Camp is nog steeds een uitdaging voor de banden, scherpe rotsen, stenen, steeds verder de bush in. Het kamp ligt er prachtig bij! We hebben 3 tenten op palen tot onze beschikking en een keuken, douche en toilet. Een ranger maakt het vuur voor ons aan, we smullen van de boerenworst en onze in het donker bereidde maaltijd. Ontelbaar veel sterren schitteren, het is doodsstil. De olielampen zorgen voor een sfeervolle verlichting. Met een biertje en Amarula ( double shot ….) sluiten we de dag af.

26/27/28 maart. Het ontbijt is om half 8, uitgebreid, met vers fruit, sap, yoghurt, broodjes en een omelet. Vol goede moed checken we uit en gaan Kruger weer in. Althans….. we worden hijgend achtervolgd door de ranger die ons vuur maakte……. Vergeten het hout af te rekenen……  We schamen ons diep, wel 2,40 € …. Een fooi om het goed te maken! 

Ook in Kruger is het weer warm, weliswaar bewolkt, maar toch 28c. Al game drivend rijden we naar ons restcamp Shingwedzi, genoemd naar de rivier. We zien weer van alles, in een fraai landschap, soms dicht begroeid, soms open met mooie doorkijkjes. Het rest camp is groooooot, echt groot, verdwalen op de camping is simpel….

Hier komen we er achter dat je een speciale zgn. Eurostekker nodig hebt om in te pluggen aan de stroom paal…… Oeps, na een aantal dagen opladen in de auto moeten een aantal Devices toch echt aan de stroom. De kamp winkel is uitverkocht….. Ik laat bellen naar Letaba restcamp, waar we morgen zijn om er een te reserveren. Buren met een caravan, bieden uitkomst, ze hebben een reserve stekker die we mogen lenen. Pffffft.

Zoek maar een plek, is het hier op de campsites. Klinkt mooi maar is eigenlijk best lastig, keuze stress, hahaha. Je wilt ruimte, is er zat, niet te ver van het sanitair…. Schaduw, etc. Het wild trekt zich er niets van aan en komt gemoedelijk langs kuieren, Olifanten, grote groepen Impala, s Zebra, s en een Buffel, dichtbij, slechts gescheiden door een hekwerkje.

Zo struinen we verder door het Kruger Park, het is erg rustig, we zien af en toe een andere auto. Behalve bij de Cheeta, toen waren er ineens wel 10.

Bij Letaba restcamp, waar ze idd de Euro stekker hadden….. gaan we nog even zwemmen en bezoeken het Olifant Museum. We doen weer een early morning game drive, in een truck dit keer! Koud, om half 6! Gelukkig kregen we dekens uitgereikt. De rit was minder spectaculair dan in Mapungubwe, je bleef grotendeels op asfalt en gravelroads. Je zit heel hoog, dat maakt het speuren naar wild wel makkelijker. Albert had een close encounter met een olifant op ooghoogte ! Hier op Letaba isdus ook het Olifant museum, prachtige display over de grote Tuskers van Kruger. Op ware grootte hangen de koppen en slagtanden. Indrukwekkend. Ook wordt aandacht besteed aan de stroperij en hoe dit te bestrijden. We hebben er meer dan 500 gezien de afgelopen dagen, indrukwekkende beesten, soms werden we compleet verrast, stonden ze uit het niets om ons heen, soms met veel kabaal en dreigende bewegingen, “weg wezen jullie!”. Dat deden we dan ook maar. De groeps dynamiek is mooi om te zien, de baby,s de pubers, die wel van een geintje houden en luid op je af komen trompetteren…, de kalme moeders, en de nukkige Lonley Bulls, die als ze willen zo je auto om kieperen. Wie zegt dat het Kruger Park saai is, zit waarschijnlijk in een bus. Zelf rondtrekken, is alles behalve saai. Maar ja, het is geen dieren tuin. Een beetje geluk en geduld! moet je wel hebben. We volgen de Letaba rivier naar Olifants Restcamp, vermoeid van de speurtocht en de hitte, het is 37c….. zoeken we verkoeling op het terras van Olifants. Een perfecte milkshake en een fabelachtig uitzicht doen de rest.

Satara restcamp is onze laatste slaapplaats in het Kruger Park. Ook hier weer een zee van ruimte en een zwembad om af te koelen.

29 maart. We verlaten Kruger, via de Orpen Gate naar Klaserie, waar we tevergeefs zoeken naar een Wimpy. Dan maar een pic nic onder een Mango Boom en zelf de koffie zetten. De komende 2 dagen gaan we de Panorama route volgen door Mumpalanga. Even geen beestjes kijken.

Wordt vervolgd.

5 Reacties

  1. Wilma:
    1 mei 2017
    Krijg zin om ook weer eens te gaan, komt door jouw schrijfstijl.
  2. Pieterke:
    1 mei 2017
    Mooi verslagHermien. Ik ben bezig een reis uit te zoeken, dus jouw verhaal helpt met kiezen. Ik denk dat het Djoser wordt
  3. Els v Deinse:
    1 mei 2017
    Wat een mooi verslag.Leuk
  4. Carry:
    2 mei 2017
    Geweldig,! prachtige belevenissen, mooi opgeschreven. Om niet te vergeten. Xx
  5. Frouwke Stegeman:
    22 mei 2017
    Heerlijk meegenieten, met zo'n mooie beschrijving!