Prijs de dag.....

Een lange warme  dag voor de boeg. De vorige avond alle spullen gesorteerd en klaargezet.  5 afspraken , allemaal ' in town' dus op minstens 1,5 uur rijden vanuit Diani Beach.Met als bottleneck de Ferry crossing. 

Om half negen vertrekken we , en om 10.00 liepen we Coast General in , Carla heeft een telefoon voor Samson gekocht, kan hij na 3 maanden...zelf contact opnemen met zijn familie. Hij is er erg blij mee.

We rijden door naar Nyali , bij Café Mocha worden we in de armen gesloten door de ober die we al jaren kennen. "You're back !!!. 

Genietend van " de best cappuccino in town " wachten we op Margaret, de doeken dame. Met een plunjezak vol prachtige door Carla bestelde doeken. Zo fijn om weer bij te praten met deze bijzondere vrouw.

"We are lost " zei ik tegen Kate, teneinde raad nog maar eens bellen en de weg vragen. Bombolulu is een doolhof, een wirwar van straten en steegjes , ook Morgan de chauffeur kwam er niet uit. 

Bij Kate's Bright Angels Centre zaten de  kinderen als brave Engeltjes op de vloer binnen en buiten op de trap te eten. Een bonen schotel met maïs. Één warme maaltijd,  ws de enige maaltijd per dag.

Carla verblijdt Kate met een Jiko Wisdomstove. Om sneller,  veiliger en gezonder de maaltijden te bereiden. Sprakeloos was Kate. 

Een tablet , een tweedehands  is goed zei ze. Ik heb nl geen geld voor leerboeken . Nu doen twee a drie kinderen met één gebruikt boek.Met een tablet kan ik lesmateriaal downloaden en laten uitprinten wat ik nodig heb. Niets vermoedend pakte ze de tablet uit. Even later stonden we allebei met de tranen in de ogen. Van blijdschap, dankbaarheid en omdat  ik het kon doen. Veel spulletjes,  tanden borstels, kleurpotloden,  boeken, springtouw ,etc etc. Klapper was de voetbal.

Beetje bibberig van emoties en nat van zweet, 35c in het huis schat ik zo namen we afscheid en reden stilletjes de wijk uit om op adem te komen bij Java Coffee Hous in Nyali.

Daarna iets afgeven bij ons voormalige gastgezin en snel door naar het centrum van Mombasa om de Albinisme Foundation " My Skin My Life" te bezoeken. Kennismaking met nieuwe bestuursleden en  vrijwilligers.  Een aantal herkennen we als oud leerlingen van de Likoni school for the blind. De groep verblijd met hoeden en petten, zonnebrillen, Washable Sanitairy Pads, en 4 WakaWaka 's.en lipbalm. De zonnebrandcrème lag er al. Geleverd door de Nederlandse Afrikaans Albinisme stichting. En door....naar de Ferry, gelukkig een snelle overtocht , op naar de Likoni school for the blind waar alle aanwezige kinderen met Albinisme verzameld werden . Ze kregen allemaal lipbalsem,  zonnebrillen, en schoolmaterialen, zoals kleurpotloden,  kleurboeken,  etc. Carla had voor de 6 kinderen die zij sponsort een mooie sporttas. Iedereen blij en tevreden.  Wij ook, na weer een hartelijk afscheid kunnen we  " naar huis".

En toen ging het mis.....Ik riep de hele dag al " Prijs de dag niet voor ..." omdat alles zo op rolletjes liep. 

Een overijverige politie agent zette ons aan de kant. We reden tegen het verkeer in ???.. ( we reden gewoon met de stroom tuktuks en motoren mee...)  Lang verhaal kort, Morgan is zijn rijbewijs kwijt, moet morgen ergens naar de rechtbank en ws betalen.  Er viel niet over te praten. En ondertussen rijden auto's gewoon door he.... 

Lichtelijk aangeslagen rijden we zwijgend naar huis.....

Hoe nu verder, we hebben nog 3 werkdagen voor de boeg.

Zoals ik al zei.....prijs de dag niet voor het avond is.