Kringen...

Zondag middag,  eindelijk tijd voor het zwembad. Libelles vliegen af en aan en maken kringen in het water. De apen rennen door de bomen op zoek naar eten. De baby's,  superschattig om te zien, draaien in kringen achter hun eigen staart. 

Gisteren avond schrok ik van de kringen onder mijn ogen.....Een zware dag eiste zijn tol.

Op het programma staan twee outreaches,  in Samburu  en Mariakani. Allebei op een flink aantal uren rijden .De weg door de Shimba Hills en het achterland naar Samburu is vreselijk slecht. Een sportbeha hoort echt tot de standaard uitrusting. Daar hadden we  , met 4 dames in de auto,  geen zin in.

We pikken Christine en Jaqueline,  een nieuwe dermatoloog ,op bij de splitsing naar Kwale. Een half uur later liepen we vast in een file  voor de Ferry. Er was slechts één  boot in de vaart. Het duurde méér dan een uur voordat we over waren.

In Mombasa wordt flink aan de weg gewerkt, de ene na de andere rotonde en fly overs verrijzen , mooi , maar men vergeet de richting aan te geven waar al dat fraais naar toe gaat.... Morgan is volledig de weg kwijt, en eerlijk gezegd ik ook. In plaats van op de nieuwe rondweg belanden we tussen de enorme container trailers op een weg, die de naam niet waard is....Ondertussen  is de eerste ploeg al gevarieerd in Samburu, net als de cliënten.

Gelukkig kunnen we  alvast werkzaamheden delegeren, (daar zijn we goed in) . De mannen van Kwale Eye Centre  beginnen alvast met hun werk,  de anderen  gaan het water, de bananen en de pakken maïsmeel  inslaan bij de lokale winkeltjes. Richten de lokatie in zodat we ( twee uur te laat...) meteen aan de slag gaan.  In rap tempo stallen we alles uit begint de screening van de beide dermatologen. Delen we de zonnebrandcrème en lipbalm uit en zonnebrillen .Morris, Almassi en Joseph maken de voedsel pakketten klaar en Carla en Christine  helpen met de hoeden en petjes. Zo komt iedereen aan de beurt. Vergeten is de misère van de lange rit als we zoveel blijdschap en dankbaarheid zien.

Met z,n allen pakken we alles snel in , nemen afscheid, met de gebruikelijke groepsfoto en na gezwaaid door de kinderen met ballonnen reden we naar Mariakani. 

In de ons bekende kerkzaal zaten de mensen al te wachten, gelukkig hadden ze hier ook al tafels neer gezet en hoekjes gecreëerd  voor de dermatologen. Op het podium stallen we alle hoeden en petten uit. Bij de tafels weer de zonnebrandcrème,  restant zonnebrillen  en worden ook hier voedselpakketten uitgegeven. Joseph en Hamisi gingen weer op de motor inkopen doen. Christine  gaat de tienermeisjes van AfriPad s voorzien en houdt een praatje over Menstrual Hygiene,  wat ze overigens ook in Samburu deed. De sfeer zat er goed in. De mensen waren blij en dankbaar,  vooral de 2 kg maïsmeel was een uitkomst voor veel gezinnen. Gelukkig was er ook water en een banaan voor ons. Inmiddels was er een muziek installatie geïnstalleerd en daverde swingende reli pop door het gebouw . Het werkte aanstekelijk moet ik zeggen.  We swingen dan ook heerlijk mee tijdens het maken van de groepsfoto. In een goed humeur  rijden we terug naar Mombasa. Nog nagenietend met de prachtige foto's  die Almassi gemaakt heeft vandaag. Daar komen we zelf nauwelijks aan toe namelijk.

De stemming zakt al snel als we weer in de file belanden in Mombasa. Al is de scenery van het straatbeeld in Mombasa één kleurenfilm,  twee uur is wel wat lang. Het is al donker als we Likoni uit rijden . De vermoeidheid slaat toe.  Een half uur voor Diani Beach, slaat het noodlot (weer) toe. De auto geeft het op.....Alleen nog achteruit rijden. Okay....plan B. Christine en Jaqueline pakken een Matatu naar huis. In het donker langs de weg staan met pech is niet veilig. Morgan belt een vriendin die ons op komt halen , en belt een monteur.

Het is een ongelooflijke domper , voelt zo niet goed om hem achter te laten. Maar het kan niet anders. 

Precies 13 uur na vertrek vanochtend  lopen we verfromfraaid het hotel binnen.  In de riante toilet ruimte frissen we ons even op. Ik kijk in de spiegel en zie de kringen onder mijn ogen.... Who cares!!

We gaan het restaurant in en kunnen eindelijk wat eten én drinken. Wat smaakt een halve liter Tusker dan lekker.