Netwerken of Net werken ?

Ik ben alweer ruim een week thuis. Na twee dagen bij geslapen te hebben pak ik de draad weer op. Er staat al weer een en ander in de agenda.

Na terugkeer in Mombasa , na de succesvolle outreaches in Lunga Lunga , hadden we nog een paar dagen om af te ronden. Het wordt vervelend om het steeds te zeggen,  maar door de hevige regenval zijn we nogal beperkt in onze bewegingsvrijheid. Gelukkig laat Kate zich niet afschrikken en stuurt haar bolide met vaste hand door de modderige wegen in Bombolulu. Wij zijn na een half uur glibberen het spoor allang bijster. In haar Bright Angels Day  Care Centre wachten zo,n 40 kinderen vol verwachting op ons. Carla stelt hen niet teleur, een voetbal, springtouw, knutsel spullen, ballonnen etc. worden met gejuich en gezang ontvangen. Na een foto sessie van de gedoneerde school uniformen  is het speeltijd voor de kinderen en glibberen wij weer terug. We laten ons afzetten bij Java Coffee House . In een plas water spoelen we de modder van de sandalen en gaan aan de lunch.

Twee afspraken staan er nog. We nemen afscheid van Leah, de jarenlange steun en toeverlaat bij APDK, zij is met pensioen gegaan. Veel goede herinneringen worden opgehaald. 

Daarna heb ik een ontmoeting met Christine, lid van de Soroptimist Int. Mombasa.  We bespreken de donatie van de Soroptimist Int Flevoland,  die ik mag geven. Bestemd voor Menstruatie Cups  om meisjes langer op school te houden.

In de afgelopen dagen heb ik via mijn netwerk informatie verzameld en met hen gedeeld.  Het uitgeven van de Menstrual Cup is net even anders dan bv Washable Sanitairy Pads.  Dankzij mijn ervaringen opgedaan in Kisumu met Brenda Adoyo en Golda Sawala Ayodo kon ik hen linken.  Samen met Golda wordt het project in 2020 uitgevoerd. Netwerken is dus net werken 😉.

Vrijdag scheen zowaar de zon. We haasten ons naar the Reef Hotel om toch nog wat zon te pakken. Heerlijk maar van korte duur. Een wolkbreuk maakte er voortijdig een einde aan. Uber bracht uitkomst, met het water tot aan de drempel golvend reden we naar huis.....

Zaterdag, Doekendag. De laatste bestellingen opgehaald bij de dames op Radna Square. Wat een blijdschap.  Bijna 70 doeken en een paar Kaftans hebben we gekocht. Het merendeel voor de collega's en familie leden van Carla. Twee koffers gaan weer vol mee naar huis.

S'avonds nemen we Hellen onze host, mee uit eten. Bij Roberto,s een uitstekend Italiaans restaurant  aan Links Road. Heerlijk eten, buitengewoon lekkere desserts.....groot ook. Ook nu kwam het weer met bakken uit de lucht. De gasten werden na afloop onder een grote paraplu naar de auto gebracht.

Climate change,  dat hebben we vaak gehoord deze week. Zondag ging het bijna mis. Een ondoordacht gepland bezoek door ACF naar een afgelegen plek bracht ons in de problemen. We reden ons vast diep in Bamburi. De regen valt weer met bakken uit de lucht.  Kleine stroompjes veranderen in no time in heuse rivieren. We konden geen kant op. Uren verstreken..... Nou daar gaat je vlucht , dacht ik nog.

Uiteindelijk is het gelukt, dankzij Google Maps op mijn telefoon toch een hoger gelegen verharde weg te vinden en zo voor donker!! Thuis te zijn.

De vlucht naar huis ging voorspoedig,  een paar goede films, wat slapen, wat kletsen,en ook de tijd vliegt. 

Dat was het dan weer. Bedankt voor het lezen, de reacties, en de support. 

Asante Sana.

Tot de volgende keer. (Inshalah)