Daar is tie.....

Daar is t ie.. ( quote Duuk )

In de fraai beschilderde banda van Planet Baobab staan 3 gigantische bedden, bedekt met een wollen deken, een extra dikke quilt plaid en een flinke stapel kussens. Duidelijk voorbereid op koude nachten. Nu is het om half 10 s’ avonds nog steeds 30c, We leggen alles netjes op een stapel op het kleedje voor ons bed. De ruime inloop douche is comfortabel, opvallend is dat de wasbak bijna op kniehoogte zit…….( nee niet voor de rolstoel  )  net als alle spiegels trouwens. Het is ook niet de bedoeling dat je gaat liggen lezen, de schemerlampjes geven net genoeg licht om veilig de wc te bereiken. ( lang leve de hoofdlamp  )

Dik zand, allemachtig dik zand, dat wordt hard werken voor Carla. Het is even slikken, dachten we na de monsterrit van gisteren, even verlost te zijn van dat dikke losse zand,

We hebben geen idee hoe het er hier uit ziet, de dame bij de gate  ook niet, ze gaf ons een kopietje met een tekening van de routes die er zijn. We schakelen handige Harry weer in, de navigatie werkt wel goed, toch roept ie dat we naar the main track moeten terwijl er echt geen ander weggetje is…..

De Toyota Hilux is een werkpaard, langzaam maar zeker ploegen we verder. Honderden zebra’s en gnoes lopen langs de route, zo te zien op weg naar de rivier. Het lijkt wel op de grote trek in de Serengeti. De Boteti rivier heeft sinds een paar jaar weer water. Een brede stroom met moeras achtige stukken en veel wild wat er op af komt.

Tussen de zebra’s door  bereiken we na 32 km en 2 uur zwoegen,  de campsite. Groot en helemaal leeg, 2 mooie nieuwe sanitair gebouwen en grote bomen met schaduw.

Kijk… daar is tie…..we worden verwelkomt door een grote olifant die net uit de rivier komt .Oeps.

Bij de receptie worden ons de spelregels uitgelegd en we slaan ons kamp op onder een paar grote bomen. Het is 42c in de schaduw, tijd om in de stoel te hangen en bij te komen.

We krijgen nog gezelschap van 4 olifanten die een kijkje komen nemen, slenteren door ons kamp en slopen en passant wat bomen. Mooi fotomomentje .  De selfies mislukken, ik bibber te veel…..

Om half 6 worden we gewekt, de vogels in de bomen maken zo’n ongelooflijke herrie, een wekker zetten is niet nodig. Een snel bakkie koffie, de daktent weer ingeklapt en daar gaan we weer. Nu volgen we de rivier, en rijden zoveel mogelijk langs de waterkant. Olifanten laten zich niet zien, wel zebra’s die naar beneden komen om te drinken, honderden, een gaan en komen van dieren.

Ja, komt u maar….iets naar links, ja. Ja, .. Anton rijdt de auto voorzichtig de ferry op, ja een ferry. Er kan net 1 auto op evt. met trailer. Carla en ik waden door het water en klimmen ook aan boord. De boot hangt een beetje voor over, dus graag achteruit, gebaart de man. Lastig op de smalle houten balken, en je niets ziet.

Tiaans Camp heet de volgende camping. Een mooie schaduw plek en riant toiletgebouw en…een zwembad! Nog mooier is het grote dakterras met uitzicht over de rivier. Het aller beste zijn de luie stoelen en ligbedden, het duurt dan ook niet lang of we slapen alle drie

De volgende 2 nachten verblijven we in de fraaie Tamalakane River Lodge. Een topper in Maun, mooi gelegen aan de Tamakane rivier, aan de rand van de Okavanga Delta. Het is even schakelen, zoveel luxe we zien er uit als bouvakkers, de handen, benen en voeten hebben te lijden van het sjorren en sjouwen met de tenten, het lopen in het mulle zwarte zand en de schrammen van de bush walks.

 Van de goed verzorgde OK handjes is weinig meer over.

We dineren 2 avonden in stijl, menu a la carte, bediend aan tafel, aardige mensen, niets mis mee. Een riante lodge, met eigen terrasje en uitzicht op het water, met hippo’s en krokodillen.

Waarom missen we dan toch de bush, de tent, de dieren ?????

Morgen mogen we weer ! De park fees zijn betaald, de kaart ligt klaar.

4 dagen offline, Moremi, Kwai, Savuti, Linyanti,  we komen er aan. .