Storm !

Storm !

Er steekt een echte storm op, onze grote safari tent klappert als een gek. Tlopi Tented Camp in Marakele NP. Is onze laatste verblijfplaats voor we naar huis gaan.

Vroeg in de ochtend verlieten we Botswana , de zon staat al weer flink te branden. Langs de Limpopo rivier zakken we af Zuid Afrika in.

We doen inkopen in Lephalale, hoe goed we ons redden in de bush, hoe slecht we zijn in de steden. Er is altijd net markt en of een wegomlegging waardoor we in no time de kluts kwijt raken. Net als in de grote supermarkten, ff snel een boodschapje is er niet bij. Ook horeca is ff zoeken, aangezien alles binnen in de Mall is. We zijn ook de drukte niet meer gewend..

We verliezen veel tijd om de ingang van het Marakele NP te vinden. Vanuit het noorden 1 bordje en vervolgens 28 km niets……. Geen indicatie naar de main gate,  de navigatie wijst feilloos de campsite aan maar weet ook niet dat alle hekken op slot zitten en wegen afgesloten. Lichtelijk geirriteerd komen we uiteindelijk bij de main gate. En ja, de dame geeft het toe, van uit het noorden staan er erg weinig bordjes……

Topli Tented Camp ligt aan een dam, cq waterplas. Bij aankomst staat er 1 olifant te douchen, die echter snel weer de bosjes in duikt.

Aangezien het 40c is, is het ook in onze  tent niet te harden, we gooien gauw alles open om te ventileren en springen onder de koude douche.

In een glazen huisje  naast de veranda en bbq   bevind zich een keuken met eethoek.( Lijkt net  een rokershol voor het ziekenhuis ) Lekker warm in de winter maar nu een oven.  De eerste baboons liggen al weer op de loer, Anton loopt met een stok te zwaaien, maar maakt weinig indruk.

Dieren komen en gaan bij de plas, de zon gaat mooi onder, hevig gekraak naast de tent, een grote olifant komt een kijkje nemen, werpt een blik in de badkamer, checkt de auto, zwaait nog wat met de slurf en verdwijnt naar de buren . We koken een potje en zitten met een glaasje ijskoude Amarulah op de veranda als vanuit het niets een zware storm op steekt.

Code rood, in NL, de stormvloedkering dicht……. De tent kraakt in zijn voegen, de houten vloeren en palen kraken ook. Zeilen klapperen, een gesprek voeren is niet meer mogelijk. Slapen ook niet, het gaat de hele nacht door.

Beetje gaar staan we om 6 uur op, de wind is wat minder, game driven gaat prima. We slingeren de bergen in, ja in Marakele NP zijn bergen, het landschap doet een beetje aan de Drakensberge denken. Het allerhoogste vieuwpoint, the palace of the vulptures ligt op 1500 mt waar normaliter zich ook gieren op houden, nu ff niet.

De storm lijkt ook alle dieren te hebben weggevaagd, van de 60 of 16  leeuwen die hier zitten, zeggen ze, vinden we er niet 1… De wildstand valt tegen, ook valt er weinig te driven aangezien een paar routes afgesloten zijn. Je mag ook pas om 7 uur gaan rijden, veel te laat eigenlijk voor een ochtend game drive, en om 18 uur gaan de hekken weer dicht. We hadden meer verwacht van Marakele NP. Landschappelijk erg mooi, maar nu geen value for money.

Bij Bushlore leveren we de auto weer in. Ruim 3700 km hebben we gereden met een prima auto, uitgerust met prima camping spullen. We zijn er weer heelhuids vanaf gekomen, slechts 1x vast gezeten, paar keer verdwaald, een paar krassen, en zelfs geen lekke band .

Op de luchthaven slaan we de laatste Randen stuk bij Mug en Beans. Het zit er weer op ! Met dank aan Carla en Anton .