A day at the office.

'A day at the office' . 

Uitkijkend op de Indische Oceaan,liggend onder de palmbomen, 30 C en een zachte bries, lijkt het wel vakantie... 

Nog maar 3 dagen geleden kwamen we aan in Mombasa, Diani Beach. De vlucht was wel okay. De overstap in Nairobi rampzalig,! Heel veel vluchten uit o a China, Japan, Parijs, eo maakte dat de rijen voor de paspoortcontrole ellenlang waren. Te weinig personeel om alle visa te checken. Chinezen met 'moeilijke' documenten, zweethandjes die de vingerafdrukken niet kon scannen etc.. De klok tikte de minuten weg, de kans dat wij onze overstap halen werd klein.

Met nog 15 min te gaan..  Grepen we onze koffers van de band. Dankzij een actieve kruier, die ons letterlijk door de customs sleurde naar de overkant naar de  Domestic terminal.Ook daar weer de scanner, alles op de band... Het zweet stond ons op de rug. De man sleepte letterlijk alle koffers naar de incheck balie..... Ik drukte hem snel een royale fooi in de hand, en als  laatsten renden we de vliegtuig trap op. Pfffff. Het is dat wij weten hoe het werkt op Nairobi airport, anders hadden we het niet gered.( 4 anderen waren minder fortuinlijk helaas.) 

Bij Tui was alles prima geregeld. Carla en ik gingen nog snel geld wisselen en onze telefoon voor Kenia op te waarderen. Met een grote bus waar alle bagage  makkelijk in kon rijden we naar Mombasa. Voor nieuw komers een cultuurschok..  Het beeld strookt wellicht niet met de mooie plaatjes van hun reisorganisaties . De ferry overtocht ging vlot, en om 12.00 werden we hartelijk verwelkomt in Swahil Beach Resort in Diani Beach. We werden zowaar herkent, steeds meer stafleden kwamen ons begroeten, Karibuni, Welcome friends, en we kregen snel de sleutel, omdat we meteen door moesten naar de eerste meeting, en een upgrade vermoeden we. Wat een ongelooflijk mooie kamer. We staan echt verbaasd rond te kijken. 

Snel de spullen voor de team members uit de koffer en met de Tuk Tuk naar Swahili Pot. Het voltallige bestuur was aanwezig. Alle zaken werden besproken. Wat ging goed, wat moet anders en kan beter. Samson's case is natuurlijk een hoofdpijn Dosier. Het programma van deze week wordt doorgesproken, en toen was het pakjesavond op z'n Keniaans. De foto's laten de blijdschap zien  Mooi op tijd voor het avondeten waren we thuis. Tassen voor de volgende dag klaargezet, de chauffeur gebeld en ... Slapen. 

Maandag ochtend om 10.00 kwam Hamisi ons ophalen, hij had zijn vrouw en baby dochtertje mee genomen. De  projecten van vandaag zijn immers in Lunga-Lunga, zijn Home area. Morgan onze chauffeur is  blij deze week weer een klus te hebben en wij met hem. Lunga-Lunga is ongeveer 1,5 rijden vanaf Diani. In Lunga-Lunga bezoek ik speciaal de 1e  twee projecten gefinancierd door de Soroptimist Int club Flevoland. (u weet wel met de opbrengst van  het leuke event gehouden op 30 maart jl, toen ik direct vanuit Kenya /Schiphol daar naar toe kon gaan)

De leden van de Lunga-Lunga Albinism Group hebben een project voorstel ingediend om een naaiatelier op te zetten om jonge vrouwen een opleiding te geven en de kans om geld te verdienen met bv reparaties, het maken van kleding op maat, en schooluniformen. Er is een ervaren opleider bereid om te helpen. Ik heb het voorstel gedeeld met Soroptimistes en een toelichting gegeven op de plaats en de community. Ook onderdeel van het voorstel was het starten van een Kapsalon in het 'centrum' van Lunga-Lunga. Een jonge dame met Albinisme die daar ook voor is opgeleid, gaat dat runnen. Als laatste was er de wens om ook nog een keer Afri Pads te bestellen. Het projectvoorstel voldoet aan de doelstelling van de Soroptimist Int club Flevoland.Na wat praktische aanpassingen van mijn kant is het geld overgemaakt naar de voorzitter van de Lunga-Lunga Albinisme Group. Ik was dus erg benieuwd hoever men was,drie weken later. 

Lunga-Lunga bestaat uit verschillende gehuchten, een groepje zeer eenvoudige huizen, opgetrokken vanruwe stenen en cement, geen echte vloer, een open ruimte je kijkt zo tegen het dak. Er is electra, meestal.... Bij binnenkomst stoot ik mijn hoofd, Carla schaaft haar arm, door de ongelijk 'vloer'. Binnen hebben zich de deelnemers verzameld. Er staan 4 splinternieuw naaimachines opgesteld. 2 prachtige Singer trap machines, recht toe recht aan. 1 mooie elektrische machine met ongelooflijk veel fantasie steken. (Zie de foto met groene shawl). En  nog een geavanceerde lock machine. De ervaren jonge man liet alles zien. De dames keken glunderend toe. De mogelijkheden en kansen die zij zien is inspirerend. Mooie foto's en een video toegevoegd. 

Carla en ik zijn natuurlijk niet met lege handen gekomen. We hebben zonnebrand crème, zonne brillen, hoedjes en lipbalm uitgedeeld en achtergelaten. Klap op de vuurpijl is de donatie van een Solarlamp, gedoneerd via Carla. Een geavanceerde lamp met véél mogelijkheden. De dames kunnen bv hun telefoon opladen, radio luisteren, en in geval van stroom uitval ook de ruimte verlichten. We laten het gezelschap achter en gaan naar een ander vertrek in het huis. Hier slaapt Hamisi en zijn vrouw en baby als ze in Lunga-Lunga bij hun ouders zijn. Zoals gezegd, het huis is in aanbouw, en Hamisi stelt de grootste ruimte beschikbaar voor het naaiatelier. 

De baby, een schattig meisje is nu een paar maanden, ze is naar mij vernoemd.... Ik begroet, lichtelijk ontroerd mijn kleine naamgenootje. Ze kijkt met grote ogen naar dat vreemde gezicht met dat grijze haar... Natuurlijk heb ik cadeautjes mee gebracht. Het was een bijzonder moment, twee jonge ouders, die ook al een kind op 4 jarige leeftijd verloren hebben en nu zo gelukkig zijn met dit meisje. 

Op naar het volgende project, de kapsalon in spe. In een nog kaler ruimte laat Bahati trots de spullen zien die zijn aangeschaft van het budget. Er staat een wastafel, heel inventief, er is uiteraard geen stromend water. Een wand met allemaal extensies. Een plank met allerlei crèmes en shampoos. Kammen, elastiekjes etc. Én er ligt  een föhn. Klapper is wel een professionele HairBlower, een droogkap. Nodig om al de in gevlochten kapsels met speciale crème in te laten drogen, soort permanent eigenlijk. Ook zij ziet grote kansen, er is geen kapsalon in de area. Wij genieten van haar enthousiasme, en ideeën. Dit gaat helemaal goed komen. 

Ondertussen vallen we zowat flauw van de trek... We gaan met z'n allen, lekker eten in een lokaal 'sterren' restaurant. We vallen als een blok voor de verse frietjes!  En voor de Kenianen met gebraden kip. Daarna rijden we weer terug naar Diani Beach. Het is druk op de weg en warm in de auto. De baby, voor onze begrippen gekleed voor min 5... heeft het zichtbaar moeilijk. Voorzichtig suggereren we dat er wel een dekentje af kan. 

Bij het hotel mag ik haar nog even vasthouden, mama gaat nog snel even naar 't toilet voor ze door gaan naar Kwale. Ik krijg zowaar een lief lachje. Wij vragen onze chauffeur om hen weg te brengen naar huis, ipv een overvolle matatu, of 1,5 uur in een tuktuk. 

Carla en ik hebben nog even genoten van het zwemband, hangend aan de rand, de zon onder zien gaan, na pratend over deze mooie dag. (Toen moest het avond eten nog komen). Nog even een kleine aanvulling. Alle goederen voor beide projecten moesten dus in Mombasa gekocht en opgehaald worden. De naaimachines zijn door Hamisi en de deskundige, zijn broer, uitgezocht. Gingen met de bus morgens vroeg van Lunga-Lunga naar Mombasa 3uur reizen. Om de goederen van Mombasa naar Lunga-Lunga te vervoeren, huurden zij een TukTuk met chauffeur uiteraard die met een overbelaste vracht er 4 uur over deed om net voor donker in Lunga-Lunga te arriveren. De man moest ergens slapen, en tuft de volgende ochtend weer terug naar Mombasa. Als hij geluk heeft, af en toe nog een passagier. 

Het klinkt allemaal zo gemakkelijk, maar hier rijden de witte bestelbusjes echt nog niet in colonne door de dorpen.Wordt vervolgd. 

.