Eerste week zit er op!

6 maart 2019 - Mombassa, Kenia

Eerste week  
Mijn hoofd tolt, niet alleen van de indrukken van de afgelopen dagen maar ook van de toch wel behoorlijk verzengende hitte.  
Zondag hebben we een heerlijke dag geluierd bij de Severine Sea Lodge.  Gezellig bij gepraat met een vriendin die hier woont. 
Om 6uur ging de wekker maandagochtend. Een lange rij tassen staat in de gang, uitgesorteerd voor de komende 3 dagen in Kwale County. Onze chauffeur,  ja die hebben we ook, rijd ons door de drukke  ochtendspits naar de ferry. We hebben geluk, en varen snel naar de overkant. Slalommend  tussen de handkarren, handelaren met volgeladen fietsen. Bananen , zakken meel, 10 kippen aan het stuur, just name it. Vrachtwagens braken zwarte rookwolken uit, Tuk Tuks bedelen om klanten….Een lange stroom mensen die weg willen uit dit gekkenhuis.  
Om 9 uur pikken we Almassi op in Kwale town. We slaan water en Cola in  en kopen verse mahambra,s voor onderweg.  
De rode zandwegen slingeren door de Shimba Hills richting Kinangoni. In een dorpje zien we onze eerste client. Een 13 jarig meisje met Albinisme. Ze krijgt zonnebrand crème, lipbalm en een zonnebril. Ze gaat binnenkort naar een andere , betere school, Almassi heeft een plek voor haar geregeld. 
30c is het inmiddels ,het zand brand aan mijn voeten, het meisje draagt geen schoenen…. 
Bij Kibandaongo, een afgelegen dorpje bezoeken we een primary school. Op het terrein bevind zich een opvanghuis voor een groepje kinderen met Albinisme. Zij wonen te ver weg om elke dag naar huis te kunnen gaan. Boarding, kostschool dus, maar ze gaan wel gewoon naar de lokale school. 
Ik schrik van het wel erg basale onderkomen. Een stapel matrassen, en 2stapel bedden. De kinderen slapen met samen in bed  of op de grond. De kinderen zijn heel erg verlegen,  maken amper oog contact en praten niet. Zien er helaas ook niet goed verzorgd uit. We geven de zonnebrand crème , lipbalm en een zonnebril. Proberen met een grapje het ijs wat te breken. De huismoeder en de mobilizer zijn er ook bij. Almassi praat met hen. Een jongen,die ook hier op school heeft gezeten fungeert als klasse assistent ,en wil leraar worden. We geven hem het  Moon boek, om in alle klassen de kinderen te informeren over Albinisme . Ook de mobilizer krijgt er 1,en een WakaWaka  Power light. Elektriciteit is hier schaars. Na wat foto,s te hebben gemaakt nemen we afscheid. Hier valt nog veel te winnen….Er schijnt een Nederlandse organisatie hier regelmatig te komen. Ik vraag de contactgegevens en ga thuis eens uitzoeken wie dat zijn. 
Een beetje stilletjes rijden we terug naar Kwale. Tijdens het eten,Chapati en bruine bonen,praten we nog wat na. Het leven is hard in deze streken. 
De volgende stop is Hennys Academie, vrolijke meisjes in mooie Oranje ! school uniformen. Door Nederlandse sponsoren gebouwd en gefinancierd. Wat een wereld van verschil. Ook hier,zonnebrand crème, lipbalm en een zonnebril. Deze dametjes wisten heel goed wat ze wilden. 
De staf is erg blij met ons bezoek, en de 2 Moon boeken voor de bibliotheek. Een stuk vrolijker gaan we verder.  
Langs de kant van de weg vinden we  Hamisi, een  jonge man, ook met Albinisme ,voormalig leerling va Likoni school, en nu lid van een support groep. We maken een afspraak voor vlgd week dinsdag.  
Langzaam maar zeker zakt de energie weg. Almassi blijft in Kwale, en Justus brengt Carla en míj  naar Diani Beach ,waar we 2 nachten in een cottage verblijven. Een heerlijk huis,met zwembad,en op loopafstand van de Indische Oceaan.  
We zijn bijna 12 uur onderweg geweest, de hitte eist zijn tol. We koelen af in het zwembad, helemaal voor ons alleen. 😁. Later zien we op het strand de zon achter de palmbomen ondergaan.  
Het lijkt wel vakantie!😏 
 

Foto’s

5 Reacties

  1. Coby:
    6 maart 2019
    Wat een verschil tussen scholen daar valt inderdaad nog veel te doen vindt het geweldig wat jullie doen respect en nog een hele fijne reis
  2. Irms:
    6 maart 2019
    Vimd het heel fijn jullie berichten te lezen.Respect voor jullie.Een geslaagde missie verder grtjs irma
  3. Carry:
    7 maart 2019
    Heftig hoor, wat een confrontaties, dat is stil worden af en toe. Maar jullie brengen geluk. Veel sterkte verder weer en succes. liefs,
  4. Wilma:
    7 maart 2019
    Weer mooi om te lezen, wat fijn dat jullie dit samen kunnen doen, en ook samen weer ff bijkomen! Ook weer mooie foto’s. En dan ook nog alles volgen hier in Lelystad, qua ziekenhuis en dergelijke, petje af!
  5. Dorien:
    8 maart 2019
    Prachtig om te lezen en te zien wat jullie kunnen doen en zeker ook goed dat er "vakantie-achtige" onderbrekingen zijn om het vol te kunnen houden!